Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

στο ίδιο το βαγόνι..



<<Να προσέχεις αγάπη μου, ακούς;Και να μην μου στεναχωριέσαι.Δεν θέλω να δω δάκρυα στα μάτια σου άλλο.. Ο καιρός περνάει γρήγορα, και θα ξαναρθεις....>>


  Ο ουρανός είχε γεμίσει γκρί σύννεφα, και στα λευκά με μικρές φακίδες μάγουλα της διαγράφονταν τα μικρά δάκρυα που είχαν σχεδόν εξατμιστεί..Τα θλιμμένα της μάτια όμως πρόδιδαν οτι είχε κλάψει.. Δεν έκλαιγε που έφευγε.Έκλαιγε που θα έχανε το τελευταίο πράγμα που θα της θύμισε Εκείνον.. Από την μία χαιρόταν,βέβαια επειδή ακριβώς όλα γύρω της της τον θύμιζαν.. Το σπίτι ο δρόμος, τα παγκάκια, ο καφές στο ντουλάπι, το τυλιγμένο ανέγγιχτο κουτί γενεθλίων της στην άκρη του κομοδίνου της...Αλλά φυσικά δεν ήξερε τί ήταν καλύτερο..


Γύρισε το κεφάλι απότομα όταν άκουσε την κόρνα του τρένου, και δειλά ανέβασε την βαλίτσα της και κάθισε στο μικρο της βαγόνι, να κοιτάει από το παράθυρο τον σταθμό σιγά σιγά να αδειάζει και λυπημένα χέρια να λένε αντίο. Έψαχνε ένα μόνο χέρι. Αυτό το χέρι που ήθελε απερνωσμένα να την τραβήξει κάτω να της πει δυνατα πως την αγαπάει και να κατακτήσει την καρδιά της πάλι από την αρχή. Ήξερε όμως οτι δεν θα γινόταν... 


Το τρένο είχε αρχίσει να κινείται, να πηγαίνει προς την μεγάλη πόλη, να συνεχίσει τις σπουδες της. Το μόνο πλεόν που έβλεπε από έξω ήταν μικρά αγροκτήματα με αμυγδαλιες ανθισμένες, όλες στην σειρά. Τόσο όμορφες...


Πρίν το καταλάβει τα μάτια της είχαν κλείσει.. Είχε γείρει στο πλάι και οι μικρες καστανόξανθες μπούκλες της έπεφταν ανάλαφρα στους ώμους της..


Άνοιξε τα μάτια της και είδε έναν άνδρα.Ακριβώς απέναντι της. Το πρόσωπο του ήταν κρυμμένο πίσω από την εφημερίδα που φαινόταν να διάβαζε με πολύ ενδιαφέρον.
Μα, στο δικό της  βαγόνι;


Κατέβασε τα μάτια του από το χαρτί, και την κοίταξε κατευθείαν στα μάτια, μόλις συνειδητοποίησε οτι είχε ξυπνήσει...
''γεια''


και Εγινε!
αυτό το γεια, αχ πόσο όμορφο ακούστηκε αυτό το γειά από τα χείλη του..


''ελπίζω να μην σε πειράζει που κάθισα, δεν υπήρχε κάποιο άλλο κενό βαγόνι...''


Άρχισαν να μιλάνε, για τέχνη, για βιβλία, για όνειρα, για την ζωή..


Και είχε όλα αυτά που ποτέ δεν θα κοιτούσε σε έναν άνδρα.
ήταν λεπτός, σχεδόν κοκαλιάρης, ξανθούλης με ξεθωριασμένα μελί μάτια..
εκείνη προτιμούσε πάντα αυτούς που θα χωνόταν στην αγκαλιά τους, μελαχρινούς, με μαύρα μυστηριώδη μάτια...


Αλλά εκείνος είχε κάτι που δεν έιχαν οι άλλοι που γνώρισε..
Είχε ένα υπέροχο χαμόγελο. Με μεγάλα λευκά δόντια και σαρκώδη για φίλημα χείλη, από αυτά που με ένα μόνο τέντωμα τους δημιουργούσαν τα πιο γλυκά και γοητευτικά λακάκια που είχε δεί ποτέ...


''είσαι καλά;'


''ναι συγνώμη αφαιρέθηκα..''
...


Μετά από πολλές ώρες αποβιβάστηκαν από το τρένο. Δεν χωρίστηκαν βέβαια οι δρόμοι τους.. Ένα αβέβαιο φιλί στο μάγουλο, από αυτα τα μικρά, τα γρήγορα, αλλά με νόημα, που ίσα ίσα νιώθεις τα ζεστά χείλια στα παγωμένα μάγουλα κι όμως θα ήθελες για μια στιγμή να έπεφτε πιο εκεί..
Ούτε για μια στιγμή δεν σκέφτηκε εκείνον, εκείνον που της άνοιξε το στήθος, άρπαξε τα χέρια του την καρδιά της και στην θρυμμάτισε με τον πιο απαίσιο τρόπο που θα μπορούσε να το είχε κάνει.Τόσο εύκολα... 
Έφυγε χωρίς ένα αντίο, μια προειδοποιήσηση. Μόνο με ένα μήνυμα με λόγια σκληρά που της τρυπούσαν το μυαλό κάθε βράδυ.. Να επαναλαμβάνονται μέχρι και στα όνειρα της οι λέξεις αυτές . Να θέλει να παραδοθέι στον ύπνο, να λυτρωθεί κι όμως δεν το καταφέρνει γιατί γνωρίζει πως και το επόμενο βράδυ θα έιναι ίδιο.. 
Κι όμως όση ώρα ήταν μαζί του το μυαλό της ξεκουράστηκε..Σαν να καθάρισαν τα μάτια της. Να στέγνωσαν καλύτερα..Και να κρύφτηκαν για λίγο οι πληγές της..


Οι επόμενες μέρες ήταν περίεργες..
Άρχισε πάλι που κ που να σκέφτεται εκείνον. Όσα όμορφα συναισθήματα και να της προξενούσε ο καινούριο πρόσωπο, δεν είχε την δύναμη να επουλώσει τις πληγές της..Ήταν ένα μικρό καταπραϋντικό, που αργότερα όταν εξασθενούσε, έπεφτε στην δύνη των σκέψεων της..




Της είχε ζητήσει να βγούνε. Πέρασε πολλά βέβαια μέχρι να πεί το μοιραίο αυτό ναι, αλλά άκουσε μια σοφή φωνή....


Έβαλε λίγο κραγιόν, και έδεσε το μαύρο φόρεμα της. Είχε πολύ καιρό να νιώσει τόσο όμορφη και τόσο αγχωμένη.. Πιό πολύ βασικά ένιωθε σαν πρωταγωνίστρια, σε μια ιστορία που ευχόταν να έχει καλό τέλος..


- αυτή η σοφή φωνή λοιπόν της είχε πει, να αγαπάει χωρίς όρια, με όλη την δύναμη της ψυχής της, αλλά της είπε και κάτι άλλο. Αγάπη μπορεί να είναι όλα αυτά, αλλά πιο πολύ είναι να αντιλαμβάνεσαι την σωστή στιγμή κατά την οποία πρέπει να παραδόσεις τις δυνάμεις σου. Γιατί ναι μεν πρέπει να προσπαθείς, αλλά δεν πρέπει να παλεύεις να υπάρχει. Πρέπει απλά να υπάρχει. Κάτι που της έδωσε εκείνος. Μπορεί οι πληγές πάντα να υπάρχουν.Αξίζει όμως μια ευκαιρία να προσπαθήσει να της δημιουργήσει νέες όμορφες αναμνήσεις. Από αυτές όχι απαραίτητα ''πριγκιπικές'' όπως λέει μια ψυχή, αλλά αυτές που θα σε κάνουν το βράδυ να χαμογελάς με τα μάτια κλειστά και την πιο όμορφη καληνύχτα...






ευχαριστώ λοιπόν!


καληνύχτα
ηλιάνα
   







19 σχόλια:

  1. Πολυ ωραια ιστορια!
    Η τελευταια παραγραφος νομιζω τα λεει ολα!
    Καλο σου βραδυ ηλιανα:*
    φιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ιστορια, σαν απο ταινια :)

    καλη βδομαδα συνονοματη! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. καλά να περνάς...

    αυτό που κατάλαβα στη διάρκεια της ζωής μου είναι ότι δεν έχει σημασία αν αυτός που έχεις απέναντι σου αρέσει πολύ ή λίγο, αν είναι ο άνθρωπος των ονείρων σου, αν είναι ο άνθρωπος με τον οποίο θέλεις να φτιάξεις οικογένεια κλπ.

    αυτό που μετράει είναι ο χρόνος που θα τον βρεις. και εξηγούμαι: αν δεν είσαι έτοιμη να τον δεχτείς, ή δεν είναι η σωστή στιγμή, ακόμα κι αν είναι ο πλέον κατάλληλος δεν θα γίνει κάτι. αν δεν ήσουνα στη φάση να είσαι ανοιχτή για κάτι καινούργιο τότε δεν θα συνέβαινε τίποτα.

    αυτό που μάλλον θέλω να πω είνα ότι στη ζωή, όπως την έχω κατανοήσει, σημαντικό ρόλο παίζει πότε θα συγχρονιστούν οι ανάσες σου με τον άλλο, πότε θα συγχρονιστούν οι ζωές σας, πότε θα είναι έτοιμοι και οι δύο...
    (γιατί αν είναι έτοιμος μόνο ο ένας δεν θα γίνει τίποτα)...

    και επαναλαμβάνω:
    καλά να περνάς... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολυ όμορφη ιστορία... αν σε αφορά χαίρομαι που τα πράγματα εξελίχθηκαν έτσι. Σου αξίζει :)

    Φιλιά !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αχ τι όμορφη ρομαντική ιστορία!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κλείνεις τα μάτια
    και ο μοναδικός δρόμος που υπάρχει
    για να ακολουθήσεις είναι ο δρόμος των ονείρων!

    Πολύ όμορφα αυτά που έγραψες!!

    Καλό και όμορφο βράδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. αλεξάνδρα>> σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου, καλό βράδυ και φιλάκια γλυκά :***

    iLiA>> συνονόματεεε :* ευχαριστώ.- πολύ λένε πως η ζωή δεν είναι ταινία, εγω λέω πως είναι ΑΚΡΙΒΩΣ σαν μια ταινία-.καλή εβδομάδα ηλία μου :*

    noni>> αχ. λοιπόν, πρέπει να ομολογήσω πως μετά την πρώτη φορά που το διάβασα, το ξαναδιάβασα.πιο πολύ για να το συνειδητοποιήσω πως έχεις δίκιο, από ότι φαίνεται κουράστηκα, κι από ότι φαίνεται θέλω να θεωρούμαι έτοιμη. μερικές φορές απλώς είσαι με ένα μόνιμο 'δεν ξέρω' και με ένα δισταγμό που σε κρατάει πίσω, αλλά έχει περάσει καιρός... πιο πολύ γιατί τον έχω και δεν τον έχω συγχρόνως. aυτό είναι λοιπόν το σημείο που σου χρωστάω ένα ευχαριστώ. :) καλό βράδυ και σου υπόσχομαι πως θα περνάω καλά, το ίδιο περιμένω κι από εσένα. φιλάκια πολλά :*

    spaceExplorer>> σε ευχαριστώώ πολύύ σπέιιις!καληνύχτα:***

    sleepless> ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου σλίπλεσ! στον δρόμο είναι ακόμα, αλλα εύχομαι να έχει αυτή την κατάληξη! καλο βράδυ και σε ευχαριστώ :****

    claire D.>> σε ευχαριστώ πολύ claire μουυ :):*
    καλό βράδυ :)

    alks>> το ίδιο κι εσύ!(πρέπει να ομολογήσω πως το έστειλα κάπου!) σε ευχαριστώ πολύ και καλωσ ήλθες!
    καλό και γεμάτο όμορφα όνειρα βράδυ!


    xxxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. η ζωή δε σταματά αλλά ούτε και οι ευκαιρίες..απλά πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί στις επιλογές μας κάθε φορά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Wow! Ήταν πραγματικά τρομερό! Καλή σου νύχτα!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τέλειο....πραγματικά υπέροχο!!!
    Μου προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα αλλά το τέλος τα έχει πει όλα.....σοφά λόγια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλησπερα και απο μενα!Πραγματη πολυ ομορφη ιστορια! Μπραβο ηλι μου!Εχω να θεσω ενα ερωτημα....Πως κανεις restart στα συναισθηματα σου, ξεχνωντας αυτον που αφησες στον σταθμο, που ισως να μην ηταν καν δικη σου επιλογη και να σε αναγκασε εκεινος,μονο και μονο επειδη αποφασισε να αθετησει τις υποσχεσεις του που λεγανε με τοση σιγουρια οτι δεν θα σε αφησει ποτε και να μαθεις στην καρδια σου να χτυπαει δυνατα κοντα σε καποιον αλλον? Δηλαδη, πως ξεκινας να ερωτευτεις απο την αρχη αν εχεις ηδη χαρισει την καρδια σου σε καποιον και ας εχει αποδειξει πως δεν την αξιζει?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. καλημερα καλημερα
    Πολυ ομορφη ιστορια
    Για να δεις ομως αυτον που καθετε απεναντι σου πρεπει να μπορεις, να εισαι στο σωστο καθησμα, στη σωστη διαδρομη την σωστη στιγμη.
    Οχι κατα τυχη αλλα επιλογη.
    Παναγιωτης Η.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. dark13sun>> όντως η ζωή δεν σταματά, οι ευκαιρίες έιναι όμως μετρημένες.. μετά από λίγο κουράζεσαι και να δίνεις και να δέχεσαι.. καλό βράδυ :**


    emmanouella*10*>> ευχαριστώ πολύ μικρή μου έμμα. :) καλό και ονειρικό βράδυ και σε εσένα :*

    xrusafh>> αχ χρυσάφη μου σε ευχαριστώ πολύ!όσο για τα ανάμεικτα συναισθηματα το απόλυτο δεν ξερω έιναι αμοιβαίο!καληνύχτα γλυκιά μου.. :**

    -c->> γλυκιά μου -c-, πολλά ξέρεις, πολλά λες...σου έχω κι εγώ μια απάντηση.. όταν το άλλο άτομο σου σπάει την καρδιά με τον πιο άσχημο και σκληρό τρόπο, επειδή ακριβώς αθέτησε τις υποσχεσεις αυτές, και έδειξε έναν εαυτό που δεν ήξερες καν πως είχε, παρά τα χρόνια, δεν θές να τον αφήσεις στον σταθμό.Πρέπει.γιατί αυτά τα άτομα δεν αξίζουν να υπάρχουν στην ζωή μας.σκοπός αυτών που υπάρχουν έιναι να σου δημιουργούν όμορφες στιγμές και αναμνήσεις. όχι το αντίθετο. έτσι λοιπόν αφήνεις τον σταθμό αυτό, πίσω σου. πλέον έχεις πάψει να είσαι ερωτευμένη. μπορεί ναι να αγαπάς, αλλα δεν είσαι ερωτευμένη. γιατί αυτό εξατμίστηκε. μπορεί να μην σώσει την καρδιά σου στο καινούριο αυτό πρόσωπο, αλλά η ζωή μετράει εμπειρίες και πρόσωπα.σφαλουμε και μαθαίνουμε. πονάει, αλλά αυτό είναι το κακό του να δίνεσαι ολοκληρωτικά στον άλλον. είναι δύσκολο να το αποτρέψεις, αλλά το μέλλον είναι εκεί και μας περιμένει.όσο εμείς μένουμε πίσω τόσο αργούμε, και χάνουμε πολλά, πολλά τρένα....


    παναγιώτη>> αχ γλυκέ μου παναγιώτη.και η μοίρα έχει βάλει το χεράκι της.ακούγεται passe αλλα το πιστέυω, πως όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο.καληνύχτα :***


    lyriel>> σε ευχαριστω πολύ όμορφή μου λύριελ!χαίρομαι γι αυτό!ένα πανέμοργο γλυκό βράδυ :**

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. καλο ξημερωμα συνονοματη!! :)
    να 'σαι καλα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. καληνύχτα ηλία μουυυ :):):)

    sweet dreams
    xxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. σε ευχαριστω πολυυυ! :)

    καλο βραδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή